روزها رفتند و سکوت من پر از ناله شده و دیگرتوی اون میشود حرفهای را شنید که با دهان بسته نیز دست کم از فریاد نیست اما چی بگم تا شاید کاری را که قرار است انجام گیرد را به پایان برسوند
از بیرون شروع کنم تا قدری به درونم دورتر برسم شاید این راهی باشد برای اغبا حتی با شیوه بیرحم و دلگیر شده
از وزیری بگیم که دوباره از درون کلاه شعبه بازی رییس مجلس یعنی اقای لاریجانی بیرون امد وزیری که با رانت اسم قشنگی نیست که روش میزاند با اعمال نفوذ و دوستان و یاران قدیمی به ثروت بی سامان رسیده درسته که دست تو جیب کسی نکرده اما دمار از روزگار سرمایه و ثروت ایران دراورده البته ایشون نیز یه مشت از خرمن است مثل چابخانه رواق که تا 6 ماه پیش برای بنیاد رسالت بود و الان شده شخصی البته بگذارید این را نکم که اقای نبوی مدیر عامل سابقش شده الان یکی از عمده خریدان این چابخانه عظیم شاید فقط زمینی که توی اون مجموعه دایر است بالغ بر دهها میلیارد تومان باشد از ماشین الاتشون که دیگه هیچ اینها اسمش رانت نیست به خدا نیست اینها روی هرچی رانت ورانتخوار است سفید کرده اند تازه زیرکارشو هم قبل از سفید کردن یه دست بتونه هم کشیده اند
یادش بخیر برادر برادر ی که روزهای اول فقط برای رفع نیازش از حقوقی که در اختیارش بود برمیداشت و الان اون حقوق شاید نگیره اما.....
اقای ریس جمهور میخواد ثروت همه را از البته درجه یک نظام را از بعد از انقلاب بازرسی و مورد تحفص قراربده یادمون مثل شاید کند گاری های ایشون توی شهرداری بشه یا اینکه اگر قرار بود دست مجلس برسه هم مثل تفحص از صدا و سیما میشه که اصلا بدهکار نیز به این سازمان نیز میشوند بابا هنوز نمیدونید هر کی پول حق حساب را نده میشه جزایری البته اگر کم بده
و اگر هم زیاد بده میشه داداش رفیق دوست که گم میشه تازه این را هم یادمون باشه مملکت خوب جایی است که قوه قضایی اون فقط حق حساب از کسی میگرند که داری حق باشه و برای رسیدن به حقش پول از اون میگرنه رشوه تا هیچ وقت کندش هم در نیاد هم اخر بار مثل قندی که روی ربا میگذارند تا حلال بشود به اسم شیرینی دست درد نکنی حلال به حسابش میاورند
راستی از ده سال بررسی قتل های زنجیره ای هم یادنکنیم چون هنوز به سامان نرسیده
خدا را شکر نوبت خودم نشده
وگرنه نمیدونستم چی باید بکم از خودم تا یکم هم خودم ارام بشوم از الام خودم
عصاری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر