مزدور

اره مگر نمیدونه شهرمون داغونه شهر داره توی شعله های بمب ها میسوزه همه مردم انور دنیا تب میکنند و داغ میشوند اما اینجا با بمب زمستونهامون را گرم میکنیم اخه میدونیه چی شده میخواهند ما را معروف کنند میخواند به همه نشون بدهند ما اخر بدبخیتیم اخه همه دنیا درست شده و فقط توی این دنیا اینجاست که مردمشون به جای اینکه بروند سر صف،صف اونهایی که خوشی زده به سرشون میخواهند بیاند تا اینجا را به اتیش بکشونند نمیدونم چرا باید همه اونقدر دلشون برای ما باید بسوزه که بخواند دلغ شون ما را با هر گلوله که پنهانی به همشهریان ما میدهند و با اسم ما مزین میکنند باعثی باشه برای سرخ شدن سینه های برادر کوچکمان توی مدرسه چرا انقدر دل سوزندن راحت است که نمیگدارند ما توی اسایشی که خودمان از فروختن زمینهای خود برای خود خریدیم و حماقتی که برای 50 سال گرفتاری اورد بسوزیم خودتون یادتون نیست وقتی پدرانتان وقتی خوشی اسایش خوشی سالها را حتی را داشتید و خواستید مطنبع باشید انقلاب کردید تا به همه نشان بدهید خوش بودن به اندازه درک حد حماقت است نه بیشتر چیزی که سالها یاسر به ما نشان داد و حماس و حزب الله و دیگران برایمان ترسیم کردند دیگه نمیشه با سکوت خشم مردن را فریاد کرد گاش تو هم اینجا بودی تا وقتی خونت میشه سنگر همشهریانی که با مزدوری دارند میجنگند دارند با پول مزدوری کاخهای مرمری توی حیفا و مسقط میخرند تا چیزی از اربابان خود نداشته باشند یکی خون توی شیشه میکند یکی خونش تو شیشه است این کجا و اونجا اما همه دستشون نجس شده به خون یکی به خون برادر یکی به خون اخوان یکی توی شهرش گرسنه ها وقتی حرف میزند اونها را پرت میکند دور چون شاید لایق زنده بودنش نمیدند و پول بیت المالشون میشه موشک دست همشهریان ما کسانی که دو رنگی را شیوه خود میکنند تا بتواند هم پول به دست بیاورند و هم رنگی باشند برای این پرچمی که باعث بشه خیلی خیلی کسانی به مقاصدون برسند میدونی وقتی یکی توی این حماقت سی سال اسیره است دل سوختن نداره اما اون چاوز احمق کودن را بگو که چقدر پول گرفته که داره با اینها هم رنگ میشه دنیا شده ویرونه اخه وقتی احمدی نژاد شده حامی وقتی ونزولا شده حامی وقتی توی مالزی گروه های استشهادی و دیگران میخواهد بیانند تا باقی خونه های سالم مونده شهر را با کمک اسراییلها خراب کند ادم یاد چی میافته یاسر یا خمینی یا صدام بیدار بشویم و کمی تاریخ بخونیم بدونیم دشمن را همیشه با رنگ قرمز نمینویسند همیشه مرگ را با مشکی و پررنگ تاکید نمیکند همیشه برای احقای حق مجلس شورای را تعطیل از کارهای روزمره چیزی در حد انظباط مدرسه ابتدای که هر کس هر کاری میخواهد میکنه نمیببند نمیدونم ما اونقدر که نماینده توی مجلس داریم که وزیر جهادکشاوزی به غزه چکار میتواند داشته باشد که بازخواست ایشون شاید کشور به کسوت برود خدایا این همه خبر مهمتر از این که هر روز بیشتر از 2 ساعت خبر فقط در مورد این ایا رنگ شهر هنوز بوی خونی که داره از تابلو و عکسهای دلخراشی که مردمی که همانند کیسه های شن همشهریان خود شدند تا وقتی گلوله دشمن میایید اونها را سوراخ کنه تا مزدوران چیزیشون نشود خدایا این کشور را از بلای خواب الودگی نجات بده

عصاری