۱۳۸۵ خرداد ۲, سه‌شنبه

خواب عدالت

باید از عدالت در سرزمینم حتی به اندازه یه وبلاگ بگوییم تا بدانیم چقدر بی عدالتی رسم شده در این سرزمین پدریم البته متاسفانه
میدانیم که در کشوری که ما در اونیم اهریمنی سکنا گزیده که ما به اون اجازه رشد دادیم و اجازه نمو اما به چه اندازه؟
در قوانین اهریمن هموراه راه فرار به سمت دوباره اهریمنی شدن است نه رهایی از این استبداد فرمانده انتظامی تهران بزرگ در زمانی که حوادث کوی دانشگاه و سپس هجده ام تیر که مردم توی اون برای چند روزی اجازه اعتراض به سیستم را به صورتی تصادفی پیدا کردند اما خیلی وحشت ناک اون را حفه کردند یادمه که در اون زورها حتی تا چهار راه ولی عصر که تا میدان انقلاب و 16 آذر فاصله داردو نسبتا زیاد هم نفس کشیدن به سختی انجام میشد با اون همه گاز اشکاوری که برای استقبال از معترضین استفاده شده بود و بعد از اونکه قایله به پایان رسید و اعتراضاتی را در خارج و داخل ایران به وجود آورد دلیل شد که سیستم دنبال یه مجرم حتی به اندازه سیاه کردن مردم و له کردن موقتی یه هم کیش رو اورد و سردار نقدی را از نیروی انتظامی اخراج کرد و بعدش هم با کوچکترین بوی حرکت اعتراض امیزی که میایید ان را در همان لحظه حفه میکند و وقاهت را به اون حد نشون میدهند که ایشان با اعتراض به کمیسون اصل نوداحقاق حق میشود به ایشان اونهم در زمان دولت دوم خردادی که برای مردم مثلا سالاری اومد تا سر مردم را دوباره شیره اونهم با کلی خاک رس اضافه تا مردم هنوز نفهمند توی دام چه اهریمنی هستند
عصاری

هیچ نظری موجود نیست: