داریم به روزهای نزدیک میشویم که ایرانیان بلند شدن به پایخواستند تا کاری بکنند کارستتون کاری بکنند که کمتر قوم و ملتی میتواند با اون برسنددیدن ، انجام دهند اونها به پا خواستند تا بلند تر از هر فریادی اعلام دارند چقدر ملت احساسی و پر شور در خیالات و اوهام هستند
فریاد کشیدن از ندانسته ها برایشون خیلی بهتر از دانستن و تدبیر اندیشیدن است
اونها در احساس خود غلبه بر طاغوت خود کردند در صورتی که در طاعونی دیگر گرفتار افتادند تا درگر نتوانند از این منجلاب پر از دروغ و هرزگی بیرون بیاییند اونها در مرداب اول خودشون و نادانی خودشان و سپس در هپروت خود غرقه شدند پس چرا باید بتوانند از اون بیرون بیایید ایا اونها مستحق بیرون امدن هستند
ملتی که سالها و سالها دم از مشروطه و دمکراسی و ازادی خواهی و هر حرف زیبای و ارامش سازی روح در جریان زندگی زنند اما ایا اصلا اون را درک کردند که اون چیه و اونها در اون شرایط چه محدویت و چه ازادی و چه امکاناتی دارند
هر روز بر تعداد اونهایی که به این سرکشتگی میرسند بیشتر و بیشتر میشود اونها از دست سیستم خسته میشوند اما اونقدر نا اگاهانه حرکت میکنند که میروند از دین و مذهب خود فرار میکنند جامعه که افراد بیشتر از سی تا سی و پنچ سالش فقط دارند یاد قدیماش میافتند و یاد دوران شاهنشاهی و دیوران اختناق اون دوراه و ازادی های ان دوره و اقتصاد اون زمان و براییشون فقط بیدار کردن رویا بنفش شان است
و افرادی بین سی و تا بیست سال هم به همه چیز فکر میکنند الا اون سیستم و همچنین شرایط تغییر این سیستم به گونه ای که اونها ازاد تر بشنود اونها بتوانند در حریم خود و در وابستگی های خود ازاد تر به حیاط خود ادامه دهند و دیگر سیاست و دمراسی اگر به انها تاملی ندارد اونها هم به اون دستیازی ندارند اونها شدندو یه جریان و سیاست و اجتماع اونها شده یه رودخانه در کنار جریان اونها فقط اون نباید به حریم امین و حریمی که مسیر ازادیشون را تنگ میکند دست درازی کند فقط همین .
در این دوران و اون دوران هموراه چندین اصل پارجا بوده این
قرائن نشان از اینکه مردم ایران در همان رویه دارند سیر میکند و بیشتر از این حد حتی برای خودشون نیز ارزش قائل نیستند تا به اون دست پیداکنند
چرا باید مردم باید اینگونه تامل به خود و جامعه داشته باشند تا هر روز بیشتر و بیشتر از خود و حقیقت خود دور بشنوند تا این مسیر طی بشود چندین نسل بایدخود را بسوزانند تا به نا یافته ها برسند؟
باقی داستان برای دفعه اتی
البته اگر مجالی باشد
عصاری
فریاد کشیدن از ندانسته ها برایشون خیلی بهتر از دانستن و تدبیر اندیشیدن است
اونها در احساس خود غلبه بر طاغوت خود کردند در صورتی که در طاعونی دیگر گرفتار افتادند تا درگر نتوانند از این منجلاب پر از دروغ و هرزگی بیرون بیاییند اونها در مرداب اول خودشون و نادانی خودشان و سپس در هپروت خود غرقه شدند پس چرا باید بتوانند از اون بیرون بیایید ایا اونها مستحق بیرون امدن هستند
ملتی که سالها و سالها دم از مشروطه و دمکراسی و ازادی خواهی و هر حرف زیبای و ارامش سازی روح در جریان زندگی زنند اما ایا اصلا اون را درک کردند که اون چیه و اونها در اون شرایط چه محدویت و چه ازادی و چه امکاناتی دارند
هر روز بر تعداد اونهایی که به این سرکشتگی میرسند بیشتر و بیشتر میشود اونها از دست سیستم خسته میشوند اما اونقدر نا اگاهانه حرکت میکنند که میروند از دین و مذهب خود فرار میکنند جامعه که افراد بیشتر از سی تا سی و پنچ سالش فقط دارند یاد قدیماش میافتند و یاد دوران شاهنشاهی و دیوران اختناق اون دوراه و ازادی های ان دوره و اقتصاد اون زمان و براییشون فقط بیدار کردن رویا بنفش شان است
و افرادی بین سی و تا بیست سال هم به همه چیز فکر میکنند الا اون سیستم و همچنین شرایط تغییر این سیستم به گونه ای که اونها ازاد تر بشنود اونها بتوانند در حریم خود و در وابستگی های خود ازاد تر به حیاط خود ادامه دهند و دیگر سیاست و دمراسی اگر به انها تاملی ندارد اونها هم به اون دستیازی ندارند اونها شدندو یه جریان و سیاست و اجتماع اونها شده یه رودخانه در کنار جریان اونها فقط اون نباید به حریم امین و حریمی که مسیر ازادیشون را تنگ میکند دست درازی کند فقط همین .
در این دوران و اون دوران هموراه چندین اصل پارجا بوده این
قرائن نشان از اینکه مردم ایران در همان رویه دارند سیر میکند و بیشتر از این حد حتی برای خودشون نیز ارزش قائل نیستند تا به اون دست پیداکنند
چرا باید مردم باید اینگونه تامل به خود و جامعه داشته باشند تا هر روز بیشتر و بیشتر از خود و حقیقت خود دور بشنوند تا این مسیر طی بشود چندین نسل بایدخود را بسوزانند تا به نا یافته ها برسند؟
باقی داستان برای دفعه اتی
البته اگر مجالی باشد
عصاری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر