۱۳۸۶ شهریور ۲, جمعه

دوست خوب

دوست خوب امریکا! این ترنم سی سال انزجار ی است که حاکمان دارند فریاد میزندد و طی اخرین صحبتی که رفسنجانی در نماز جمعه تهران گفته اینکه ما حاضریم بدون هیچ پیش شرطی با امریکا مذاکره کنیم انگار این انقلاب بعد از اینکه فزرندان خودش را خود داره این باز اشعار خود را میخورد داره برای فریاد مرگهایی که گفته استحاله خیر میکنه داره هر چی ایران ما دارد میفروشد و دو دستی به امریکا میدهد تا شاید از اون رابطه بتواند برای رسیدن به چیزی دیگری که میخواهد دستاری داشته باشد روزنامه های ایران هفته گذشته از وجود یه تونل مخفی که زیر ساختمان شرکت سهامی فرش ایران وجود داشت و سفارت بریتانیا را به مکانی پشت ساختمان فرش ایران حول و هوش منوچهری متصل میکرد وجود داشت جالب است بعد از چهار سال چرا این یاد اور شده مگر این دوران چه استفاده سیاسی داشتند میبرند تا مردم نباید بدانند که این دوست عزیز اینگلیس برای این کارش مجاز بوده میدند ما مردم انگار برای این حکومت نامحرمیم ما نباید بدانیم ما نمیتوانیم بدانیم ادم یاد حرف اون مکارم شیرازی میافتد که این را بیان کرده بود که مردم نمیفهمند مایی که میفهمیم اره ما مردم نباید بفهمیم ما مردم حق فهعمیدن نداریم و هزاران حقی که اصلا نباید داشته باشیم باز خدا را شکر به ما اینها محرمت کردند
ببیند یاد حرفهایی اپوزیوسیون میافتیم که اینها منظور این حکومت داره روزهای اخرش را میگذروند و با اقای نوری زاده این مرد اشنا به همه امور! که بی مباهات به همه میزند میرسیم بیان از اینکه بله اینها دارند میروند اینها دارند نابود میشوند
خدایا ما را کمک کن تا بیدار بشویم متوجه بشویم نه به حرف اونها اینها نخواهند رفت نه به سلاحهای پر هزینه روسها اینها خواهند ماند ونه به سیاست انگلیسها و اروپایینان اینها خواهند استمرار خواهند داشت و نه با دستی که پشت پرده به سوی امریکا دو دستی با شاخه گلی دراز شده تا اونها را به این سفره رنگین نزدیک کن
عصاری

هیچ نظری موجود نیست: