۱۳۸۶ اردیبهشت ۲۰, پنجشنبه

برای هیچکس

حرفهای برای هیچ کس
تا به حال شده برای خودتون حتی مغرورانه حرفهای خودمانی که نه، حرفهایی که نباید برای اونها نه استدلال بیاورید و یا اینکه بخواهید برای شرح و باز شدن موضوع و مطالبش فعلی انجام بدهید
خوب بگذریم از این ، پیش درامد و برسیم به حرفهایی بدون شرح من
تکه های اسمان من برای برخورد حرفهای من با زمین دیگه نباید دنبال فاصله باشد فاصله برای بیان این اسمان و اون ریسمان اوقدر شاید به کام دیگران شاید طولانی باشد اما برای من نه اوقدر کوتاه و کم است که قابل بیان نمیتواند و نخواهد بود برای بیان
میدونم بهترین جایی که توی اون مینوشتم وبلاگ دیوانه ام بود جایی که دیوانه وار از دیوانگیهاییم مینوشتم بدون توجه به دیوارهای اطرافم اما گاش دیوانه ماندنم حتی تا قیامت من نیز استمرار داشت تا توانایی های ناتوان خود را هم سو به حداقل قیامت میکردم برای رسیدن به دیوار انتها خود
عصاری

هیچ نظری موجود نیست: